UNUTMAYACAGIM!

Emek'lemekten yurumege gecmek gibi sert geldi yasadiklarim biraz bana!!!

Dus-Kalk, Dus-Kalk! Kalk-Dus, Kalk-Dus! EN SON KAKTUS!

Uzun ve zor bir yoldu ama YURUYORDUM!

-Aferin cocuguma!

Ses geldi kulagima!!! Dikkat kesildim.
Annemdi bu sefer konusan, hayat ne garip sey anne…

Konusmak, yurumek kadar zor degildi elbet… Agular! Bicilar! tecrubeliydim oncesinden.

Derken konustugumu farkettirdim  Ya anne oldu ilk anlamli kelimem, ya da baba.
Mama da cikmis olabilir icimden, lakin istisnalar kaideyi bozmaz!

Ve esek sipaligindan, birey olmaya terfi ettim kendi kendime.

Eee ne mi oldu? ARS'A ERDIM!
Ozgurlugu, agaclari, bulutlari, hayvanlari ogrendim…
Ve cooook sevdim yasamayi arkadas!!!
Ben sevdikce daraldi dunya, ben sevdikce buyudu dunya.
O'nu hatirlattim O'na! O'da gulumsedi...

-Aferim oyle ise bana!!!

Bende vardim artik ve varolmaya devam da edecektim!

ONCE;
Kanatlarima saldirdilar!
Acidi canim ama aglamadim.
SONRA;
Gozlerimi aldilar!
Acidi canim ama akmadi gozyasim.
EN SON;
Canima saldirdilar!
Icime gulle gibi oturdu sadece!!!

BUNU HIC UNUTMADIM!!! UNUTMAYACAGIM!